وقتی که یهودی به یزید اعتراض می‎کند!

مورخین نوشته‎اند: ابراهیم پسر طلحه(از بلواگران جنگ جمل) در آن هنگام در شام بود. خود را به کاروان اسرای اهل بیت رساند. چون امام سجاد(علیه‎السلام) را دید، از حضرت پرسید:

علی بن الحسین(علیهماالسلام)! حالا چه کسی پیروز است؟ (گویا فرزند طلحه شکست پدرش در جنگ با علی(علیه‎السلام) را در برابر چشمانش مجسم کرد و از روی انتقامجویی چنین گفت.)

سه جنایت هولناک یزید

معاویه از همان زمانی که به فرمانروایی شام برگزیده شد هوای خلیفه شدن در سر داشت زیرا تشنه ی قدرت و حکومت بود. خود او در جنگ صفین گفت: «به خدا سوگند من برای اینکه شما نماز بخوانید و روزه بگیرید و حج به جا آورید و زکات بپردازید، با شما نجنگیدم بلکه برای دست یابی به حکومت با شما نبرد کردم» (حکیم، ص 122).

شهدای خاندان رسول الله در کربلا

. عباس بن علی بن ابی‌طالب‌: وی که بعدها نسل و نوادگانش او را سقّامی‌نامیدند، مردی زیباچهره و بلند قامت بود که وقتی سوار اسب می‌شد،پایش به زمین می‌رسید. عباس پرچمدار سپاه امام حسین ـ علیه السلام ـ بود وآنچنان که امام باقر ـ علیه السلام ـ فرموده است قاتلان وی زید بن رقاد جَبنّی وحکیم بن طفیل سِنْبسی از قبیله طی بودند. وی زمان شهادت 34 سال‌داشت‌.شیخ مفید نوشته است‌: وقتی عباس فراوانی کشته‌های یاران امامحسین ـ علیه السلام ـ را دید، به برادران خود یعنی فرزندان ام‌البنین گفت‌:پیش بروید تا ببینم که برای خدا و رسول‌ِ او نصیحت کردید. پس از آن همراه‌حسین بن علی به سمت فرات رفتند تا آب بردارند که سپاه عمر بن سعد مانع‌آنان شدند. اینجا بود که یکی از کوفیان تیری انداخت که به دهان امام حسین ـ علیه السلام ـ اصابت کرد.

در کربلا چه گذشت؟

عمر بن سعد با انداختن نخستین تیر، رسما جنگ را آغاز کرد و گفت‌: نزد عبیدالله شهادت دهید که من نخستین تیر را رها کردم‌. عمر بن سعد خطاب به کوفیان گفت‌: منتظر چه هستید! اینان یک لقمه برای شما هستند.

زمانی که عمربن سعد تیر انداخت‌، دیگر سپاه ابن زیاد نیز شروع به تیر اندازی کردند. (فلمّا رمی عمر، ارتمی الناس‌) به گزارش ابن اعثم‌: باران تیر (و أقبلت السهام کأنّها المطر) از سوی کوفیان به سوی اصحاب امام حسین ـ علیه السلام ـ شدت‌گرفت و امام فرمود: اینها قاصد این قوم به سوی شماست‌؛ برای مرگی که ‌چاره‌ای از پذیرش آن نیست‌، آماده باشید. پس از آن دو گروه بر یکدیگر حمله ‌کردند و ساعتی از روز را به طور دسته جمعی با یکدیگر جنگیدند، به طوری‌که بنا به برخی اخبار پنجاه و اندی از اصحاب امام حسین ـ علیه السلام ـ به‌شهادت رسیدند. در این وقت‌، امام دستی به محاسنش کشید و فرمود: غضب‌خدا ... بر کسانی که متحد بر کشتن فرزند دختر پیامبرشان شدند، شدید خواهد بود. به خدا سوگند که تسلیم آنان نخواهم شد تا با محاسنی خونین خدا را ملاقات کنم (و اللّه ما أجبتهم الی شی‌ء ممّا یریدونه أبدا حتی ألقی الله و أنا مخضّب بدمی‌.)

حر بن یزید ریاحی و شهادت در کربلا

حر بن یزید ریاحی که از سپاه کوفه به سپاه امام حسین علیه السلام ملحق شده و توبه کرده بود، با شادمانی به استقبال شهادت رفت و فرزند پیامبر را یاری کرد.
او نزد امام رفت و گفت:« من اولین کسی بودم که راه را بر تو گرفتم. به من اجازه ده تا اولین کشته باشم، به امید اینکه در قیامت با جدت مصافحه کنم.»
امام فرمود:« تو از کسانی هستی که خدا توبه آنها را پذیرفته است.»
پس اولین کسی که جلو افتاد و با سپاه دشمن مبارزه کرد حرّ بود.

امام حسین (ع) الگوی زندگی

از ویژگی های برجسته رهبران الهی ، پیامبران و امامان عصمت آنان از هر گناه و مصونیت آنان از هرگونه لغزش و خطا در محدوده دینی می باشد.انسان معصوم هیچ گاه دامنش آلوده به هیچ نوع گناه نمی گردد و هیچ گاه در انجام رسالت دینی خود ، در بیان احکام در رساندن پیام وحی و نیز در رفتار دینی خطا و اشتباه نمی کند که اگر این دو خطر وارد محدوده زندگی معصومان شود ،اطمینان نسبت به آنان را زدوده آنگاه دیگر نمی توانند رهبری خطر ناپذیری به حساب آیند و مردم در نمام شئون آنان را اسوه برگزینند . این باور عرشی شیعه در مورد اندیشه و رفتار پیامبران و امامان معصوم است.

55 حدیث از امام زمان

1. نفع بردن از من در زمان غیبتم مانند نفع بردن از خورشید هنگام پنهان شدنش درپشت ابرهاست و همانا من ایمنی بخش اهل زمین هستم ، همچنانکه ستارگان ایمنی بخش اهل آسمانند .
(بحار الأنوار ، ج 53، ص 181 )

2. تصرف کردن در مال دیگری بدون اجازه صاحبش جایز نیست .
(وسائل الشیعة ، ج 17، ص 309 )

چهل حدیث از امام حسن عسکری (ع)

قالَ الاِْمامُ الْعَسْکَرى(علیه السلام):

1- پرهیز از جدال و شوخى
«لا تُمارِ فَیَذْهَبَ بَهاؤُکَ وَ لا تُمازِحْ فَیُجْتَرَأَ عَلَیْکَ.»:
جدال مکن که ارزشت مىرود و شوخى مکن که بر تو دلیر شوند.